υποτεμενίτης

και δωρ. τ. ὑποτεμενίτας, ὁ, Α

αυτός που ανήκει στην περιοχή τού τεμένους.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο)-* + τεμενίτης «αυτός που ανήκει στο τέμενος», αν δεν πρόκειται για παραφθορά τής φρ. ὑπὸ Τεμενίταν].